Ik probeer iedereen over de berg te krijgen

”Daar doe je andere dingen mee: een vlot bouwen, klimmen, fikkie stoken. Dat is altijd leuk. Het is vooral van belang dat het niet te serieus is, de lol staat voorop, iedereen moet het naar zijn zin hebben. Daarnaast hoop je dat er een band ontstaat. Als je gaat abseilen en je durft niet, gaan anderen op je inpraten. ‘Zullen we het samen doen?’ Er zijn ook collega’s die je soms moet helpen, bijvoorbeeld omdat ze hoogtevrees hebben. Als hij of zij het dan toch probeert, is dat een stimulans voor de anderen: ‘Kijk, hij durft het ook.’ Want we zijn met z’n allen bezig. Ik probeer iedereen over de berg te krijgen.”

“Ik hoop dat ons survivalkamp leerlingen op het idee brengt om later ook dingen buiten te doen. Al is het maar dat ze gaan kamperen in plaats van dat ze een hotelletje nemen. Ik denk dat het werkt. Sterker nog: een flink aantal jongens en meisjes van onze school is later, geïnspireerd door de Ardennen-reis, professioneel als outdoorcoach gaan werken. Afgelopen zomer heb ik met mijn zoon nog gecanyond in de Bodengo-kloof, bij Chiavenna in Noord-Italië. Onze canyon guide was Matthijs Al, ook een oud-leerling, die van zijn hobby zijn beroep had gemaakt. Moet je kijken hoe fantastisch!”

“In mijn vrije tijd ben ik zelf ook vaak met vrienden op pad. Vroeger nog heel stoer op
de motor, nu vooral lopen, 160 kilometer, een dag of tien, rugzak op en zwerven door de bergen. Al dertig jaar gaan we naar natuurgebieden in Albanië, Marokko of Turkije. Het vaakst zijn we naar Schotland geweest, bijvoorbeeld naar Glencoe, waar ook de Britse Special Air Service (SAS) traint. We trekken dan tussen twee punten een rechte lijn, die gaan we af. Over bergen en rivieren, tentje op onze rug. Er is niets fijner dan met je vrienden te zwerven door de bergen, je hoofd helemaal leegmaken, weg uit de drukte.”

Tekst: Casper Postmaa